Van Haar

Ik opende mijn ogen en zag twee modieuze zwarte vrouwenschoenen met hoge hakken en een paar prachtige ranke benen en wilde meteen weten aan wie ze toebehoorden. Maar ik had mijn oogleden nauwelijks opgeslagen of een scherpe stem riep me tot de orde: “Durf me niet aan te kijken, jij nietige stuk onbenul, of je zult niet weten waar je het hebt…”
Toen pas werd ik me ervan bewust dat ik op mijn knieën zat, de handen op de rug gebonden. Wat was er met mij gebeurd? Waar was ik terechtgekomen en, erger, hoe was ik in deze situatie verzeild geraakt?
Ik pijnigde mijn geheugen, maar ik vond geen enkel aanknopingspunt… De vrouwenstem herkende ik helemaal niet en voor zover ik kon zien, kwam de omgeving me evenmin vertrouwd voor…
Toen voelde ik een van haar pumps zich tussen mijn benen wrikken.
“Heb ik jou dan niet gevraagd om je houding te verzorgen? Die benen mogen niet gesloten zijn, maar geopend zodat je Meesteres ten allen tijde toegang heeft tot je intieme delen…”
En om haar woorden kracht bij te zetten plantte ze haar hak in mijn lies zodat ik een kreet van pijn niet kon onderdrukken. Toen ik mijn benen iets spreidde boog ze zich over me heen, dwong mijn hoofd nog meer naar beneden en snokte aan mijn ballen: “En durf vooral niet meer te vergeten wat ik je heb opgedragen of ik leg hier een stevige bondage aan zodat je uren van pijn zult moeten verduren…”
Naakt was ik dus ook al en niettegenstaande deze onaangename verrassing, me in deze vernederende positie voor een mij totaal onbekende vrouw te bevinden, voelde ik een lichte erectie bezit van me nemen. Deze werd evenwel al snel onderdrukt, want ook Zij had het bemerkt en door enkele kleine, nijdige tikken van een soort van lange rijzweep zorgde ze ervoor dat de aanzet tot opwinding snel weer verdween.
Toen klonk er een klik aan mijn keel en met een snok werd ik brutaal voortgetrokken. Ik voelde pas nu een soort van leren band rondom mijn hals waaraan ik werd voortgesjord. In eerste instantie viel ik voorover, maar de zogenoemde Meesteres had me bij mijn haar vastgegrepen zodat ik niet helemaal viel.
“Pas op, dat je je jezelf geen pijn doet, lieve jongen, want ik wil je gaaf en gezond zodat je me nog vele diensten kan bewijzen. Volg me nu en niet aan een slakkengangetje please. Liever wat geschaafde knieën dan je Meesteres te mishagen”, waarna ze me ruw voorttrok.
Het viel niet mee om haar tempo te volgen en ik werd meer meegesleept dan dat ik op mijn knieën achter haar aan kon kruipen. Als het haar te veel werd gaf ze me enkele tikken op mijn billen. Sparen deed ze me niet, want de venijnige tikken zinderden nog even na…
Ik werd een verduisterde ruimte ingetrokken, waar ze me rechthees en met mijn halsband aan de muur vasklikte. Ze maakte mijn handen los en trok mijn armen fel omhoog zodat ik op mijn tippen moest gaan staan. Ook zij werden aan de muur vastgeklikt. Ze spreidde mijn benen en deze ondergingen dezelfde behandeling, waarna ze een soort van strakke leren riem rond mijn ballen vastsjorde die naar de vloer werd geleid. Alles stevig aangetrokken zodat ik geen kant uitkon en helemaal aan haar overgeleverd was.
Overgeleverd?
“Ik laat je een tijdje nadenken over de houding die je in het vervolg tegenover mij dient aan te nemen. Ten einde je geen illusies te geven dat er toch iets van jou een eigen leven kan gaan leiden, krijg je er nog een cadeautje bovenop…”
Ik kreeg een soort van bal in de mond gestopt die met een riem rond mijn hoofd werd bevestigd en om het geheel af te maken kleefde ze er nog tape bovenop…
“Ziezo, afgewerkt. Nog enkele flinke tikken op je billen zodat je nog een tijdje zal heugen aan wie je toebehoort en dan kan je enkel hopen dat ik je niet te lang in deze ongemakkelijke positie laat staan…”
De drie ‘tikken’ zoals ze het noemde, deden flink pijn en zinderden inderdaad nog een tijdje na, waarna ze de ruimte verliet en me in volslagen duisternis achterliet. Hoe lang deze marteling zou duren, kon ik enkel gissen, maar elke notie van tijd was al lang verdwenen…