EEN ONTSPANNENDE VAKANTIE
Het is half juli als ik besluit mijn zorgen achter me te laten en eindelijk enkele weken vakantie te nemen. Al de problemen na mijn scheiding hebben me knettergek gemaakt en ik snak ernaar om in alle rust en kalmte mijn batterijen weer op te laden. Immers, de concentratie op mijn werk was helemaal zoek, ik was geen aangename collega meer en mijn vrienden vroegen zich af waar die opgeruimde en grappen makende Joris was gebleven die ze altijd gekend hadden. Vraag het misschien eens aan Sofie, gasten, wat een vrouw een man allemaal aandoet als er maar één woord in haar woordenboek meer is terug te vinden: wraak!
Gedane zaken nemen geen keer en dus bevind ik me nu in de vlaktes van de Ardèche. Nog een halfuur rijden naar mijn buitenverblijf en ik zal een frisse duik in mijn zwembad kunnen nemen. Het is ondraaglijk warm en geen zuchtje wind steekt op om de hitte wat te verzachten. Meedogenloos heet is het en de lange reis begint zwaar te wegen. De zweetdruppels parelen van mijn voorhoofd op mijn blote bast en ik voel helemaal klam aan. Tot overmaat van ramp is mijn airconditioning naar de vaantjes: ik had geen zin meer om die nog voor het vertrek in orde te laten maken. De haast om alles achter me te laten was te groot en wat doet het ertoe als de vakantie zo dichtbij is?
In normale omstandigheden had ik de radio op volle kracht laten spelen en meegebruld met mijn favoriete liedjes, maar de onvrede om het gebeurde en de vermoeidheid van een urenlange reis hebben me alle lust ontnomen.
Met een zekere voldoening kruis ik een wegwijzer die dertig kilometer aanwijst: het doel is nabij en dan zal ik me eindelijk met een frisse pint op een ligzetel kunnen laten neerzakken. Ondanks de pijn die door mijn botten klieft slaag ik er bij deze zalige gedachte in om te glimlachen. Het moet maanden geleden zijn!
Plots is het alsof ik op een hobbelige weg rijd, want de wagen begint rare capriolen te maken. De biljartgladde baan bewijst me het tegendeel hetgeen betekent dat er iets anders loos is. Ik druk op de rem en parkeer me langs de kant van de weg. Ik stap uit en controleer of alles ok is en nee, alles is niet ok: mijn linkervoorband staat haast helemaal plat. Kon die het geen dertig extra kilometers uitgehouden hebben?
Ik open mijn koffer en sta op het punt mijn bagage eruit te zwieren als mijn oog op mijn linkerachterband valt en ik merk dat ook deze het heeft begeven. Hoe kan dat nu? Twee tegelijkertijd? Dat heb ik nog nooit gehoord! Ik bekijk de band eens degelijk en stel tot mijn ontzetting vast dat een aantal spijkers zich door het rubber hebben geboord. Welke klootzak heeft het lumineuze idee opgevat om zomaar spijkers over de weg te strooien, vraag ik me af.
In de verte hoor ik een wagen naderen. De muziek staat loeihard zodat ik geen moeite heb om hem steeds dichterbij te horen komen. Ik kijk om en zie een 4x4 terreinwagen in mijn richting komen. Als hij bijna bij me is, zie ik twee dames zitten die enthousiast wuivend mijn richting uitkomen. Ze parkeren net voor me, schakelen de radio uit en stappen uit. Twee aantrekkelijke meiden met lang wuivend haar en een boezem om ‘hallo’ van te zeggen. Ik moet even slikken.
Ze zijn schaars gekleed, ergens logisch bij deze temperatuur, en komen heupwiegend en breed lachend op me toe.
‘Problemen?’, vragen ze plagerig in het Frans.
Ik knik en wijs op mijn banden.
’Ach, pech gehad’, zegt de zwarte terwijl de blonde de twee banden inspecteert. ‘Eentje gaat nog, maar twee is een te veel, niet?’
‘Geen probleem, kerel’, zegt de blonde. ‘Je vervangt de ene en de tweede lenen we je wel. We kennen een garage tien kilometer hiervandaan en daar regelen we het wel!’
De gebruikelijke vragen waar ik vandaan kom en waar ik naartoe moet worden nog gesteld en dan nodigen ze me uit om hun reserveband mee te komen halen. De blonde stapt achterin de wagen in en de zwarte gebiedt me om de deur langs de andere kant te openen: ‘We hebben zoveel bagage mee dat we de reserveband op de achterband hebben moeten leggen.’
Ik open het portier en zie dat de blonde intussen helemaal naakt is. Met een verleidelijk lachje wenkt ze me. Als ik even aarzel buigt ze voorover, neemt mijn hand en trekt er zachtjes aan. Tegelijkertijd krijg ik van de andere een duw in de rug en ik kom met mijn hoofd in de schoot van de blonde terecht die me met haar benen meteen in een houdgreep neemt. Intussen heeft de zwarte zich site presto op mijn benen geplaatst zodat ik zeker niet kan schoppen en ze rukt mijn armen naar achteren. Ik probeer me met alle kracht te verzetten maar de dames blijken van wanten te weten en en voor ik het goed en wel besef heeft de zwarte mijn polsen en armen stevig vastgebonden.
‘Ik zou maar niet te veel tegenwerken’, zegt de blonde, ‘of je blaast hier je laatste adem uit en om haar woorden kracht bij te zetten drukt ze met haar dijen mijn keel toe.
Ik stel vast dat verzet zinloos is. De loodzware hitte, waarvan de dames blijkbaar minder last hebben, heeft me loom gemaakt. Uit de koelte die in de auto heerst blijkt dat hun airconditioning het duidelijke niet heeft begeven en ergens geeft me dat een voldaan gevoel ondanks de benarde situatie waarin ik ben terechtgekomen. Dus laat ik me gaan, probeer me te ontspannen en laat gedwee mijn shorts uittrekken.
‘Mooi zo’, zegt de zwarte. ‘Je krijgt je verstand.’
Ik voel hoe ze een soort van lederen band om mijn beide enkels schuift. Mijn benen worden opgetild en uit elkaar getrokken en ergens aan het plafond van de wagen vastgemaakt.
De blonde heeft haar poesje intussen tegen mijn mond aangedrukt en ik voel hoe ze nat is geworden.
‘Likken nu!’ gebiedt ze, ‘en laat je vooral lekker gaan als je hier nog heelhuids wil uitkomen, want anders…’ En op dat ogenblik voel ik de handen van de zwarte mijn ballen omklemmen zodat ik een kreet van pijn moet onderdrukken…
‘…zou het weleens gedaan kunnen zijn met je mannelijke charmes!’ zegt de zwarte.
Genoodzaakt om hun bevelen uit te voeren begin ik het poesje van de blonde te likken. Ze geeft voortdurend aanwijzingen wat ze het lekkerst vindt en hoe meer ik haar verwen hoe luider ze begint te kreunen. Intussen voel ik hoe de mond van de zwarte zich om mijn pik sluit en hem helemaal stijf zuigt. Ze is duidelijk een bedreven pijpster want golven van genot doorklieven mijn lijf als ik de bedreven lippen om mijn staaf voel op en neer gaan.
Na een tiental minuten waarbij de blonde luidruchtig haar instemming betuigt met hoe ik mijn tongmassage verricht, worden mijn benen weer naar beneden gelaten en word ik hardhandig omgedraaid. Gedaan met de beenklem: de blonde neemt mijn hoofd in haar schoot en de zwarte trekt mijn benen weer uit elkaar en hijst ze nogmaals naar boven waar ze weer aan het plafond worden vastgemaakt. Terwijl de blonde me verplicht om haar hartstochtelijk te tongzoenen, komt de zwarte op me zitten en begint me langzaam te berijden. Mijn gekreun wordt onderdrukt door de druk die de blonde op me uitoefent en ik voel hoe de zwarte het ritme opdrijft en op haar beurt begint te hijgen en te kreunen. Ze neemt er haar tijd voor en ik constateer dat de blonde een lange adem heeft en me de hele tijd ‘aan de praat houdt’ met haar gulzige tong tot haar vriendin eindelijk tot de ontlading komt.
’Ik wil ook wel wat’, zegt de blonde dan en de rollen worden omgedraaid en nu is het de zwarte die me tongzoent en de blonde die me berijdt. De zwarte kust nog heftiger en bijt zelfs, terwijl de blonde al rijdende aan mijn ballen sjort zodat ik alle moeite heb om me te beheersen, want ejaculeren zou wel eens heel vervelende consequenties voor me kunnen hebben, besef ik.
Zo gebruiken de dames me voor hun pleziertjes en slaak ik een zucht van verlichting als ze beiden verzadigd in de zetels zakken. Ik verwacht nu vrij gelaten te worden, maar dat is slechts wishfull thinking! Ik word opnieuw op mijn buik gedraaid, rustig nu, de passie is verdwenen en ze lijken iets of wat gekalmeerd. Nu worden mijn enkels en mijn dijen stevig vastgesnoerd en tot mijn ontsteltenis trekken ze mijn enkels naar mijn polsen toe zodat ik in een soort van booghouding kom te liggen.
‘Je hebt flink je best gedaan, jongen’, zegt de zwarte terwijl ze door mijn haren streelt. ‘We zijn heel tevreden over je en als beloning mag je ons een hele nacht van dienst zijn’, waarop ze beiden hartelijk beginnen te lachen.
‘En ik moet eerlijk toegeven dat hij een vaardig tongetje heeft’, zegt de blonde. ‘Zelden meegemaakt!’
‘Daar moeten we van profiteren, ‘gaat de zwarte verder. ‘Laten we het dus niet verder vermoeien en het wat rust gunnen!’
Mijn hoofd wordt achteruitgetrokken en er wordt een prop in mijn mond gestopt zodat ik nog enkel wat gesmoorde klanken kan uitbrengen.
‘Je vooral niet vermoeien nu, kerel, spaar je energie voor straks!’ spot de blonde.
Vervolgens zetten beiden zich vooraan in de auto.
’Op naar ons huisje van plezier!’ kirt de blonde wat op een instemmend ‘ja!’ wordt onthaald door de zwarte die de motor start.
Gedane zaken nemen geen keer en dus bevind ik me nu in de vlaktes van de Ardèche. Nog een halfuur rijden naar mijn buitenverblijf en ik zal een frisse duik in mijn zwembad kunnen nemen. Het is ondraaglijk warm en geen zuchtje wind steekt op om de hitte wat te verzachten. Meedogenloos heet is het en de lange reis begint zwaar te wegen. De zweetdruppels parelen van mijn voorhoofd op mijn blote bast en ik voel helemaal klam aan. Tot overmaat van ramp is mijn airconditioning naar de vaantjes: ik had geen zin meer om die nog voor het vertrek in orde te laten maken. De haast om alles achter me te laten was te groot en wat doet het ertoe als de vakantie zo dichtbij is?
In normale omstandigheden had ik de radio op volle kracht laten spelen en meegebruld met mijn favoriete liedjes, maar de onvrede om het gebeurde en de vermoeidheid van een urenlange reis hebben me alle lust ontnomen.
Met een zekere voldoening kruis ik een wegwijzer die dertig kilometer aanwijst: het doel is nabij en dan zal ik me eindelijk met een frisse pint op een ligzetel kunnen laten neerzakken. Ondanks de pijn die door mijn botten klieft slaag ik er bij deze zalige gedachte in om te glimlachen. Het moet maanden geleden zijn!
Plots is het alsof ik op een hobbelige weg rijd, want de wagen begint rare capriolen te maken. De biljartgladde baan bewijst me het tegendeel hetgeen betekent dat er iets anders loos is. Ik druk op de rem en parkeer me langs de kant van de weg. Ik stap uit en controleer of alles ok is en nee, alles is niet ok: mijn linkervoorband staat haast helemaal plat. Kon die het geen dertig extra kilometers uitgehouden hebben?
Ik open mijn koffer en sta op het punt mijn bagage eruit te zwieren als mijn oog op mijn linkerachterband valt en ik merk dat ook deze het heeft begeven. Hoe kan dat nu? Twee tegelijkertijd? Dat heb ik nog nooit gehoord! Ik bekijk de band eens degelijk en stel tot mijn ontzetting vast dat een aantal spijkers zich door het rubber hebben geboord. Welke klootzak heeft het lumineuze idee opgevat om zomaar spijkers over de weg te strooien, vraag ik me af.
In de verte hoor ik een wagen naderen. De muziek staat loeihard zodat ik geen moeite heb om hem steeds dichterbij te horen komen. Ik kijk om en zie een 4x4 terreinwagen in mijn richting komen. Als hij bijna bij me is, zie ik twee dames zitten die enthousiast wuivend mijn richting uitkomen. Ze parkeren net voor me, schakelen de radio uit en stappen uit. Twee aantrekkelijke meiden met lang wuivend haar en een boezem om ‘hallo’ van te zeggen. Ik moet even slikken.
Ze zijn schaars gekleed, ergens logisch bij deze temperatuur, en komen heupwiegend en breed lachend op me toe.
‘Problemen?’, vragen ze plagerig in het Frans.
Ik knik en wijs op mijn banden.
’Ach, pech gehad’, zegt de zwarte terwijl de blonde de twee banden inspecteert. ‘Eentje gaat nog, maar twee is een te veel, niet?’
‘Geen probleem, kerel’, zegt de blonde. ‘Je vervangt de ene en de tweede lenen we je wel. We kennen een garage tien kilometer hiervandaan en daar regelen we het wel!’
De gebruikelijke vragen waar ik vandaan kom en waar ik naartoe moet worden nog gesteld en dan nodigen ze me uit om hun reserveband mee te komen halen. De blonde stapt achterin de wagen in en de zwarte gebiedt me om de deur langs de andere kant te openen: ‘We hebben zoveel bagage mee dat we de reserveband op de achterband hebben moeten leggen.’
Ik open het portier en zie dat de blonde intussen helemaal naakt is. Met een verleidelijk lachje wenkt ze me. Als ik even aarzel buigt ze voorover, neemt mijn hand en trekt er zachtjes aan. Tegelijkertijd krijg ik van de andere een duw in de rug en ik kom met mijn hoofd in de schoot van de blonde terecht die me met haar benen meteen in een houdgreep neemt. Intussen heeft de zwarte zich site presto op mijn benen geplaatst zodat ik zeker niet kan schoppen en ze rukt mijn armen naar achteren. Ik probeer me met alle kracht te verzetten maar de dames blijken van wanten te weten en en voor ik het goed en wel besef heeft de zwarte mijn polsen en armen stevig vastgebonden.
‘Ik zou maar niet te veel tegenwerken’, zegt de blonde, ‘of je blaast hier je laatste adem uit en om haar woorden kracht bij te zetten drukt ze met haar dijen mijn keel toe.
Ik stel vast dat verzet zinloos is. De loodzware hitte, waarvan de dames blijkbaar minder last hebben, heeft me loom gemaakt. Uit de koelte die in de auto heerst blijkt dat hun airconditioning het duidelijke niet heeft begeven en ergens geeft me dat een voldaan gevoel ondanks de benarde situatie waarin ik ben terechtgekomen. Dus laat ik me gaan, probeer me te ontspannen en laat gedwee mijn shorts uittrekken.
‘Mooi zo’, zegt de zwarte. ‘Je krijgt je verstand.’
Ik voel hoe ze een soort van lederen band om mijn beide enkels schuift. Mijn benen worden opgetild en uit elkaar getrokken en ergens aan het plafond van de wagen vastgemaakt.
De blonde heeft haar poesje intussen tegen mijn mond aangedrukt en ik voel hoe ze nat is geworden.
‘Likken nu!’ gebiedt ze, ‘en laat je vooral lekker gaan als je hier nog heelhuids wil uitkomen, want anders…’ En op dat ogenblik voel ik de handen van de zwarte mijn ballen omklemmen zodat ik een kreet van pijn moet onderdrukken…
‘…zou het weleens gedaan kunnen zijn met je mannelijke charmes!’ zegt de zwarte.
Genoodzaakt om hun bevelen uit te voeren begin ik het poesje van de blonde te likken. Ze geeft voortdurend aanwijzingen wat ze het lekkerst vindt en hoe meer ik haar verwen hoe luider ze begint te kreunen. Intussen voel ik hoe de mond van de zwarte zich om mijn pik sluit en hem helemaal stijf zuigt. Ze is duidelijk een bedreven pijpster want golven van genot doorklieven mijn lijf als ik de bedreven lippen om mijn staaf voel op en neer gaan.
Na een tiental minuten waarbij de blonde luidruchtig haar instemming betuigt met hoe ik mijn tongmassage verricht, worden mijn benen weer naar beneden gelaten en word ik hardhandig omgedraaid. Gedaan met de beenklem: de blonde neemt mijn hoofd in haar schoot en de zwarte trekt mijn benen weer uit elkaar en hijst ze nogmaals naar boven waar ze weer aan het plafond worden vastgemaakt. Terwijl de blonde me verplicht om haar hartstochtelijk te tongzoenen, komt de zwarte op me zitten en begint me langzaam te berijden. Mijn gekreun wordt onderdrukt door de druk die de blonde op me uitoefent en ik voel hoe de zwarte het ritme opdrijft en op haar beurt begint te hijgen en te kreunen. Ze neemt er haar tijd voor en ik constateer dat de blonde een lange adem heeft en me de hele tijd ‘aan de praat houdt’ met haar gulzige tong tot haar vriendin eindelijk tot de ontlading komt.
’Ik wil ook wel wat’, zegt de blonde dan en de rollen worden omgedraaid en nu is het de zwarte die me tongzoent en de blonde die me berijdt. De zwarte kust nog heftiger en bijt zelfs, terwijl de blonde al rijdende aan mijn ballen sjort zodat ik alle moeite heb om me te beheersen, want ejaculeren zou wel eens heel vervelende consequenties voor me kunnen hebben, besef ik.
Zo gebruiken de dames me voor hun pleziertjes en slaak ik een zucht van verlichting als ze beiden verzadigd in de zetels zakken. Ik verwacht nu vrij gelaten te worden, maar dat is slechts wishfull thinking! Ik word opnieuw op mijn buik gedraaid, rustig nu, de passie is verdwenen en ze lijken iets of wat gekalmeerd. Nu worden mijn enkels en mijn dijen stevig vastgesnoerd en tot mijn ontsteltenis trekken ze mijn enkels naar mijn polsen toe zodat ik in een soort van booghouding kom te liggen.
‘Je hebt flink je best gedaan, jongen’, zegt de zwarte terwijl ze door mijn haren streelt. ‘We zijn heel tevreden over je en als beloning mag je ons een hele nacht van dienst zijn’, waarop ze beiden hartelijk beginnen te lachen.
‘En ik moet eerlijk toegeven dat hij een vaardig tongetje heeft’, zegt de blonde. ‘Zelden meegemaakt!’
‘Daar moeten we van profiteren, ‘gaat de zwarte verder. ‘Laten we het dus niet verder vermoeien en het wat rust gunnen!’
Mijn hoofd wordt achteruitgetrokken en er wordt een prop in mijn mond gestopt zodat ik nog enkel wat gesmoorde klanken kan uitbrengen.
‘Je vooral niet vermoeien nu, kerel, spaar je energie voor straks!’ spot de blonde.
Vervolgens zetten beiden zich vooraan in de auto.
’Op naar ons huisje van plezier!’ kirt de blonde wat op een instemmend ‘ja!’ wordt onthaald door de zwarte die de motor start.